Geschiedenis en algemene informatie
TAIJIQUAN & QIGONG kent vele aspecten.
Het is een uitmuntende bewegingsleer, goed voor lichaam en geest, soepele spieren en gewrichten.
In de geschiedenis heeft het zich vanuit de Chinese martiale kunsten ontwikkelt, lees meer hierover in het hoofdstukje geschiedenis verderop.
Taijiquan heeft een duidelijk meditatieve inslag, brengt het vermogen van 'rust in beweging'. Goed voor een gezonde en creatieve levenshouding. Onder het hoofdstuk 'Taijiquan & Meditatie meer hierover.
Al deze aspecten, beweging - filosofie - gezondheid - lichaam/geest - meditatie - martiaal, komen binnen Tao Centrum Wesssem, in de beoefening van Taijiquan & Qigong aan bod.
Het is een uitmuntende bewegingsleer, goed voor lichaam en geest, soepele spieren en gewrichten.
In de geschiedenis heeft het zich vanuit de Chinese martiale kunsten ontwikkelt, lees meer hierover in het hoofdstukje geschiedenis verderop.
Taijiquan heeft een duidelijk meditatieve inslag, brengt het vermogen van 'rust in beweging'. Goed voor een gezonde en creatieve levenshouding. Onder het hoofdstuk 'Taijiquan & Meditatie meer hierover.
Al deze aspecten, beweging - filosofie - gezondheid - lichaam/geest - meditatie - martiaal, komen binnen Tao Centrum Wesssem, in de beoefening van Taijiquan & Qigong aan bod.
ALGEMENE INFORMATIE
YinYang
Ondanks de geweldige economische vooruitgang in het huidige China, beoefenen nog steeds, iedere ochtend miljoenen Chinezen op pleinen en in parken de, reeds ruim 150 jaar oude, Chinese bewegingsleer Taijiquan. De foto boven, gemaakt te Beijing 1992, geeft een indruk.
Taijiquan stamt uit een oude Chinees Taoïstische traditie. Het beoefenen van taijiquan behelst meer dan een mooie set bewegingen maken, een mogelijkheid scheppen om je lekker te voelen, je gezondheid te herstellen of te behouden of om je beter te kunnen (zelf)verdedigen. Tai Chi is een weg naar een betere innerlijke discipline en leven in overeenstemming met de natuurlijke mogelijkheden die je gegeven werden. Het is ook een weg van WuWei, handelen op een natuurlijke, spontane manier zonder verdringingen en zonder het ongecontroleerd uitleven van het gevoel. In het Westen is deze meditatie in beweging, deze langzame, soepele, schijnbaar moeiteloze dans, beter bekend onder de naam Taiji (spreek uit, Taai Tsjie). Ze bestaat uit een vorm van aaneengeregen houdingen, die soepel en ontspannen, op het ritme van de ademhaling gedaan worden. Taiji is een uitstekende methode om de algehele gezondheid in stand te houden, te verbeteren en te werken aan de innerlijk ontwikkeling. Het beoefenen van Taijiquan is weldadig voor hart, longen en bloedcirculatie. Het is een zeer goede training voor het behoud en het verbeteren van de algehele lichamelijke en geestelijke conditie. Voor het beoefenen van Taijiquan heeft men geen speciaal getraind lichaam nodig. Iedereen jong of oud, sterk of zwak, zelfs iemand met een minder goede gezondheid, kan Taijiquan beoefenen. De bewegingskunst Taijiquan wordt in China, en inmiddels ook in vele andere landen ter wereld, in verschillende vormstijlen geleerd, de bekendste en in het Westen ook meest beoefende stijl is de Yang stijl. Binnen Tao Centrum Wessem keerde men terug naar de Taoïstische wortels van deze stijl (innerlijke alchemie). Naast het beoefenen van de vorm, is er vooral aandacht voor de inhoud en de betekenis van deze kunst en kunde voor het leven van alle dag. Ook theorie en geschiedenis evenals de basis (yinyang) filosofie krijgen de aandacht binnen de lessen. Voor diegenen echter die dieper op deze aspecten zouden willen ingaan zei verwezen naar de desbetreffende workshops op zaterdagen en/of zondagen bij Tao Centrum Wessem en/of de TAO YINYANG ACADEMY.
Alhoewel het (uiterlijke) martiale aspect van Taijiquan ook in de wekelijkse lessen aandacht heeft, zijn er voor diegenen die dit aspect verder zouden willen uitdiepen, extra mogelijkheden. In de lessen is er vooral aandacht voor de essentie van het gebeuren. Onder andere door het aanleren van de basishouding WUJI genaamd en een aantal voorbereidende (qigong) oefeningen genaamd Daoyin. Vanuit Taoïstische visie vormen deze de basis van Taijiquan en Qigong. Naast vaste groepen in wekelijkse lessen van anderhalf uur zijn er regelmatig introductiecursussen voor beginners. Voor gevorderden zijn er daarnaast de hiervoor genoemde speciale mogelijkheden.
Taijiquan stamt uit een oude Chinees Taoïstische traditie. Het beoefenen van taijiquan behelst meer dan een mooie set bewegingen maken, een mogelijkheid scheppen om je lekker te voelen, je gezondheid te herstellen of te behouden of om je beter te kunnen (zelf)verdedigen. Tai Chi is een weg naar een betere innerlijke discipline en leven in overeenstemming met de natuurlijke mogelijkheden die je gegeven werden. Het is ook een weg van WuWei, handelen op een natuurlijke, spontane manier zonder verdringingen en zonder het ongecontroleerd uitleven van het gevoel. In het Westen is deze meditatie in beweging, deze langzame, soepele, schijnbaar moeiteloze dans, beter bekend onder de naam Taiji (spreek uit, Taai Tsjie). Ze bestaat uit een vorm van aaneengeregen houdingen, die soepel en ontspannen, op het ritme van de ademhaling gedaan worden. Taiji is een uitstekende methode om de algehele gezondheid in stand te houden, te verbeteren en te werken aan de innerlijk ontwikkeling. Het beoefenen van Taijiquan is weldadig voor hart, longen en bloedcirculatie. Het is een zeer goede training voor het behoud en het verbeteren van de algehele lichamelijke en geestelijke conditie. Voor het beoefenen van Taijiquan heeft men geen speciaal getraind lichaam nodig. Iedereen jong of oud, sterk of zwak, zelfs iemand met een minder goede gezondheid, kan Taijiquan beoefenen. De bewegingskunst Taijiquan wordt in China, en inmiddels ook in vele andere landen ter wereld, in verschillende vormstijlen geleerd, de bekendste en in het Westen ook meest beoefende stijl is de Yang stijl. Binnen Tao Centrum Wessem keerde men terug naar de Taoïstische wortels van deze stijl (innerlijke alchemie). Naast het beoefenen van de vorm, is er vooral aandacht voor de inhoud en de betekenis van deze kunst en kunde voor het leven van alle dag. Ook theorie en geschiedenis evenals de basis (yinyang) filosofie krijgen de aandacht binnen de lessen. Voor diegenen echter die dieper op deze aspecten zouden willen ingaan zei verwezen naar de desbetreffende workshops op zaterdagen en/of zondagen bij Tao Centrum Wessem en/of de TAO YINYANG ACADEMY.
Alhoewel het (uiterlijke) martiale aspect van Taijiquan ook in de wekelijkse lessen aandacht heeft, zijn er voor diegenen die dit aspect verder zouden willen uitdiepen, extra mogelijkheden. In de lessen is er vooral aandacht voor de essentie van het gebeuren. Onder andere door het aanleren van de basishouding WUJI genaamd en een aantal voorbereidende (qigong) oefeningen genaamd Daoyin. Vanuit Taoïstische visie vormen deze de basis van Taijiquan en Qigong. Naast vaste groepen in wekelijkse lessen van anderhalf uur zijn er regelmatig introductiecursussen voor beginners. Voor gevorderden zijn er daarnaast de hiervoor genoemde speciale mogelijkheden.
Geschiedenis
Yang Luchan
Geschiedenis is vaak een zeer persoonlijke zaak, wat er met ‘mij’ geschiedde, hoe ik diverse zaken ervoer, mee kennis maakte, zag, las enz.
Op een of andere manier kwam ik in aanraking met Taijiquan het raakte mij en had mijn aandacht. Het zal pakweg 30 jaar geleden zijn dat ik mijn eerste letterlijke schreden op dit pad zette. Een toevallige ontmoeting, een kranten artikel, een film, TV serie of iets dergelijks wijst vaak de weg. Een van mijn huidige leerlingen, jaren geleden op vakantie in Parijs zag daar in het Bois de Boulogne een groepje Chinezen een serie merkwaardige bewegingen, een dans of iets dergelijks doen, raakte daar zo van in de ban dat er op af gestapt werd om te informeren wat dat was. Taijiquan dus. Dit vormde de drijfveer om, thuis gekomen, naar mogelijkheden hier te zoeken en kwam zo bij mij terecht. Hoe komt deze kunst en kunde in Nederland terecht? Waarschijnlijk langs de weg van de Chinese restauranthouders in Nederland, sommigen denken langs de formele weg van de beoefenaars van de martiale sporten, of studenten Sinologie, die naar het buitenland vertrokken om aldaar kennis te vergaren. Daarna terug te keren met de opdracht van hun leermeester om deze kunst ook in Nederland te verspreiden. Ik herinner mij dat mijn leraar Taijiquan aan de AVCT (Academie Voor Chi Therapie) vanuit ‘China’ de unieke opdracht had om Taijiquan, en met name wat toen de ‘Peking vorm’ genoemd werd, als een soort ambassadeur in Nederland te verspreiden. Toen ik in 1987 aan een studie aan deze academie begon was ik al jaren bezig met Taijiquan. Het uiterlijke aspect van de yang stijl, zowel de ‘lange’ vorm als de ‘Peking’ vorm evenals diverse ander vormen, zoals o.a. het lange rechte dubbelsnijdende zwaard en kromme zwaard ‘beheerste’ ik toen al. Mijn leraar was daar dan ook, als unieke en enige officiële vertegenwoordiger voor Nederland, hogelijk verbaast over. Hoe kwam ik aan mijn kennis? Dat ging als volgt.
Een student (Limburger) Spaans in Amsterdam leerde daar onder andere ook Taijiquan van een oudere Chinees en juist toen ik besloot om vanuit Limburg wekelijks voor lessen naar het verre Amsterdam te reizen, gaf hij een demonstratie in mijn buurdorp. Daarvoor reeds had ik pogingen ondernomen om Taijiquan uit een boekje te leren. Dat was het boek ‘T’AI-CHI de meest verheven oefening voor gezondheid sport en zelf-verdediging’ van (de beroemde) Cheng Man Ch’ing en Robert W. Smith. Volgens mij het eerste in de Nederlandse taal verschenen boek over Taijiquan (1977). Dit boek is inmiddels diverse keren in herdruk geweest. Mijn exemplaar van de eerste druk heb ik ooit aan iemand uitgeleend en nooit terug gekregen. Mocht de betreffende persoon dit hier lezen dan mag hij het graag terugbezorgen zodat deze last niet meer aan zijn of haar geweten hoeft te knagen en zich zodoende van een belangrijke last te ontdoen. Over de geschiedenis van Taijiquan doen er vele verhalen de ronde. Er zijn echter maar weinigen die hier serieus onderzoek naar gedaan hebben. Een van deze onderzoekers is Prof. Dr. Dan Vercammen o.a. auteur van ‘The History of TAIJIQUAN Antwerpen TASC 1991’.
In de lessen die ik geef, schema’s die ik maak baseer ik mij daarop.
Yang Luchan (1799 –1872) wordt daar als de stichter van Taijiquan gezien. Daarbij wordt er vanuit gegaan dat pas wanneer de naam (Taijiquan) gebruikt wordt, men vanaf dat moment kan spreken van Taijiquan. Natuurlijk is Taijiquan niet uit de lucht komen vallen, het was er niet zomaar ineens, het heeft zijn wortels gehad in de oude Chinese vechtkunsten.Uit het bovenstaande kan je aflezen dat Taijiquan nog niet zo oud is. De technieken c.q. oefeningen zijn ongeveer 150 jaar oud, de wortels van dit alles liggen echter duizenden jaren terug. Chinezen zeggen meer dan 5000 jaar.
Yang Luchan werkte als bediende bij de Chen familie en leerde stiekem de vechtkunst van de familie totdat hij daarop betrapt werd en door zijn niveau als leerling werd geaccepteerd. Hij ging later zijn eigen weg en bouwde een geweldige reputatie op binnen de Yang traditie. Zijn bijnaam was ‘zonder tegenstanders’ daar niemand het meer aandurfde om hem uit te dagen. Er zijn duidelijke verschillen met wat hij leerde bij de familie Chen, een nieuwe stijl, een nieuwe manier van werken. Yang Luchan had twee zonen. Een van hen was Yang Jianhou (1839 – 1917), deze op zijn beurt had ook twee zonen waarvan een Yang Chengfu (1883 – 1936) was. Yang Chengfu was degene die voor verspreiding door geheel China verantwoordelijk was. Hij heeft een aantal zeer beroemde leerlingen gehad, waaronder Zheng Manqing (Cheng Man Ch'ing, de hiervoor genoemde auteur van het boek ‘T’AI-CHI de meest verheven oefening voor gezondheid sport en zelf-verdediging’), Dong Yingjie (overleden in 1962) en Tian Zhaolin. Een aantal leraren van Dan Vercammen hebben les van deze laatste gehad. Op de ‘Dong family history Tape’ (video tape in het bezit van Tao Centrum Wessem) is een interessante ontwikkeling te zien van Taijiquan en blijkt dat er nog heel wat werk te verrichten valt vooraleer het eens behaalde niveau weer behaald kan worden. Dong family stijl is de stijl waarop wij ons binnen Tao Centrum Wessem baseren. Dong Yingjie heeft les gehad bij Yang Chengfu maar ook bij anderen. Hij heeft aangevoeld hoe de oorspronkelijke stijl was en dit weer ingevoerd.
Op een of andere manier kwam ik in aanraking met Taijiquan het raakte mij en had mijn aandacht. Het zal pakweg 30 jaar geleden zijn dat ik mijn eerste letterlijke schreden op dit pad zette. Een toevallige ontmoeting, een kranten artikel, een film, TV serie of iets dergelijks wijst vaak de weg. Een van mijn huidige leerlingen, jaren geleden op vakantie in Parijs zag daar in het Bois de Boulogne een groepje Chinezen een serie merkwaardige bewegingen, een dans of iets dergelijks doen, raakte daar zo van in de ban dat er op af gestapt werd om te informeren wat dat was. Taijiquan dus. Dit vormde de drijfveer om, thuis gekomen, naar mogelijkheden hier te zoeken en kwam zo bij mij terecht. Hoe komt deze kunst en kunde in Nederland terecht? Waarschijnlijk langs de weg van de Chinese restauranthouders in Nederland, sommigen denken langs de formele weg van de beoefenaars van de martiale sporten, of studenten Sinologie, die naar het buitenland vertrokken om aldaar kennis te vergaren. Daarna terug te keren met de opdracht van hun leermeester om deze kunst ook in Nederland te verspreiden. Ik herinner mij dat mijn leraar Taijiquan aan de AVCT (Academie Voor Chi Therapie) vanuit ‘China’ de unieke opdracht had om Taijiquan, en met name wat toen de ‘Peking vorm’ genoemd werd, als een soort ambassadeur in Nederland te verspreiden. Toen ik in 1987 aan een studie aan deze academie begon was ik al jaren bezig met Taijiquan. Het uiterlijke aspect van de yang stijl, zowel de ‘lange’ vorm als de ‘Peking’ vorm evenals diverse ander vormen, zoals o.a. het lange rechte dubbelsnijdende zwaard en kromme zwaard ‘beheerste’ ik toen al. Mijn leraar was daar dan ook, als unieke en enige officiële vertegenwoordiger voor Nederland, hogelijk verbaast over. Hoe kwam ik aan mijn kennis? Dat ging als volgt.
Een student (Limburger) Spaans in Amsterdam leerde daar onder andere ook Taijiquan van een oudere Chinees en juist toen ik besloot om vanuit Limburg wekelijks voor lessen naar het verre Amsterdam te reizen, gaf hij een demonstratie in mijn buurdorp. Daarvoor reeds had ik pogingen ondernomen om Taijiquan uit een boekje te leren. Dat was het boek ‘T’AI-CHI de meest verheven oefening voor gezondheid sport en zelf-verdediging’ van (de beroemde) Cheng Man Ch’ing en Robert W. Smith. Volgens mij het eerste in de Nederlandse taal verschenen boek over Taijiquan (1977). Dit boek is inmiddels diverse keren in herdruk geweest. Mijn exemplaar van de eerste druk heb ik ooit aan iemand uitgeleend en nooit terug gekregen. Mocht de betreffende persoon dit hier lezen dan mag hij het graag terugbezorgen zodat deze last niet meer aan zijn of haar geweten hoeft te knagen en zich zodoende van een belangrijke last te ontdoen. Over de geschiedenis van Taijiquan doen er vele verhalen de ronde. Er zijn echter maar weinigen die hier serieus onderzoek naar gedaan hebben. Een van deze onderzoekers is Prof. Dr. Dan Vercammen o.a. auteur van ‘The History of TAIJIQUAN Antwerpen TASC 1991’.
In de lessen die ik geef, schema’s die ik maak baseer ik mij daarop.
Yang Luchan (1799 –1872) wordt daar als de stichter van Taijiquan gezien. Daarbij wordt er vanuit gegaan dat pas wanneer de naam (Taijiquan) gebruikt wordt, men vanaf dat moment kan spreken van Taijiquan. Natuurlijk is Taijiquan niet uit de lucht komen vallen, het was er niet zomaar ineens, het heeft zijn wortels gehad in de oude Chinese vechtkunsten.Uit het bovenstaande kan je aflezen dat Taijiquan nog niet zo oud is. De technieken c.q. oefeningen zijn ongeveer 150 jaar oud, de wortels van dit alles liggen echter duizenden jaren terug. Chinezen zeggen meer dan 5000 jaar.
Yang Luchan werkte als bediende bij de Chen familie en leerde stiekem de vechtkunst van de familie totdat hij daarop betrapt werd en door zijn niveau als leerling werd geaccepteerd. Hij ging later zijn eigen weg en bouwde een geweldige reputatie op binnen de Yang traditie. Zijn bijnaam was ‘zonder tegenstanders’ daar niemand het meer aandurfde om hem uit te dagen. Er zijn duidelijke verschillen met wat hij leerde bij de familie Chen, een nieuwe stijl, een nieuwe manier van werken. Yang Luchan had twee zonen. Een van hen was Yang Jianhou (1839 – 1917), deze op zijn beurt had ook twee zonen waarvan een Yang Chengfu (1883 – 1936) was. Yang Chengfu was degene die voor verspreiding door geheel China verantwoordelijk was. Hij heeft een aantal zeer beroemde leerlingen gehad, waaronder Zheng Manqing (Cheng Man Ch'ing, de hiervoor genoemde auteur van het boek ‘T’AI-CHI de meest verheven oefening voor gezondheid sport en zelf-verdediging’), Dong Yingjie (overleden in 1962) en Tian Zhaolin. Een aantal leraren van Dan Vercammen hebben les van deze laatste gehad. Op de ‘Dong family history Tape’ (video tape in het bezit van Tao Centrum Wessem) is een interessante ontwikkeling te zien van Taijiquan en blijkt dat er nog heel wat werk te verrichten valt vooraleer het eens behaalde niveau weer behaald kan worden. Dong family stijl is de stijl waarop wij ons binnen Tao Centrum Wessem baseren. Dong Yingjie heeft les gehad bij Yang Chengfu maar ook bij anderen. Hij heeft aangevoeld hoe de oorspronkelijke stijl was en dit weer ingevoerd.
